بررسي واژگان سغدي افراز و آوازه در انواع شاهنامه

به گزارش ميراث آريا(chtn)، مدير پژوهشکده زبان شناسي پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي ايران در نخستين همايش جهاني ايران و راه ابريشم در مورد واژگان سغدي افراز و آوازه سخن گفت.

زهره زرشناس با بيان اينکه مقاله ارائه شده به تصحيح نسخه شاهنامه چاپ مسکو با استفاده از واژه سغدي مي‌پردازد، گفت: نسخه شاهنامه چاپ مسکو نسبت به ديگر نسخه‌هاي شاهنامه به عنوان مثال نسخه چاپ ژول مول صورت‌هاي قديميتر و کهن‌تر را حفظ کرده است.

وي اضافه کرد: در اين مقاله به کمک واژه سغدي آوازه، علاوه بر اثبات مطلب ياد شده، رجحان نسخه مول بر نسخه مسکو نيز تأئيد مي‌شود.

زرشناس با اشاره به اينکه در کتاب حدود العالم دو بار از واژه آوازه سخن گفته شده است، بيان داشت: واژگان آوازه و اوز به معناي چشمه و آبگير در واژه نامه‌هاي عربي به فارسي مربوط به دوره اسلامي از جمله کتاب تکمله الاصناف آمده است.

وي به کلمه اوزکند نام شهري در منطقه شهر ايران از کتاب جغرافياي سرزمين‌هاي خلافت شرقي و اوزکت نام دهي آباد از کتاب حدود العالم اشاره کرد و بيان داشت: چنين ترکيبات واژه اوز را مي‌توان در کتاب جغرافياي حافظ ابرو نيز ديد.

به گفته اين مقام مسوول، ترکيب کلمه‌هاي اوزکند و اوزکت براي ناميدن نام شهرها در ماورالنهر و شرق ايران بزرگ رواج داشته و اين لغت‌ها به اشتباه در شاهنامه چاپ مسکو ثبت شده است.

وي يادآور شد: در نسخه‌هاي مختلف شاهنامه نام دژ پرموده، پسر ساوه شاه به صورت‌هاي مختلفي چون افراز، آويزه و آوازه ضبط شده است.

زرشناس اظهار داشت: در اين پژوهش با بررسي واژه سغدي ”w”zy کوشش شده ضبط ارجح و نام صحيح دژ در شاهنامه تعيين شود

119/

انتهای پیام/

کد خبر 138911252